Çocukluk Hayali: Polis Olmak
Polis olmak istemekle, polis olmak arasında büyük fark vardır. Çocukluktan başlar polis olma isteği. “Büyüyünce ne olacaksın?” sorusuna, “Polis olmak istiyorum.” dediğinde önce kalbin heyecanlanır, sonra bu heyecan bütün bedenine yayılır. Ardından hayaller başlar; kötüleri yakalamak, suçluları adalete teslim etmek… Dinleyenler de bu heyecanına ortak olur.
Polis: Düzenin Belkemiği
Polis, bir ülkenin bel kemiğidir. Onlar olmadan düzen olmaz, kanunlar işlemez. Polislik mesleği tehlikeli olduğu kadar güzeldir de. Anneler evlatlarının polis olmalarını istemese de, “Çocuğun ne iş yapıyor?” sorulduğunda gururla “Polis.” der. Çünkü polislik de askerlik gibi toplumun gözünde onur ve gurur duyulan bir meslektir.
Ölümden Korkmayan Kahramanlar
Ölüm sadece polislikte değil, her meslekte vardır. Ancak bu mesleğin sonunda şehitlik onuru varsa, ölüme seve seve gidilir. Polislerimiz de bunu bilerek bu yola baş koyar. Ölümden korksalardı bu mesleği seçemezlerdi.
Zor ama Sevgili Meslek
Polislik, ancak sevgiyle yapılırsa dayanılabilir. Çalışma saatleri belirsizdir; evli polisler çocuklarını çoğu zaman göremez. Tam eve geldiklerinde bir anonsla yeniden göreve dönmek zorunda kalırlar. En acısı ise, evden çıkarken eşinden ve çocuklarından helallik alarak “Belki dönemem.” düşüncesiyle kapıdan çıkmaktır. Bu duygu, aileleri kadar dışarıdan bakanların da yüreğini burkar.
Ailelerin Sessiz Fedakârlığı
Polis aileleri her gün aynı endişeyi yaşar: “Ya bir gün eve dönmezse…” Bu korkuya rağmen sabrederler. Ama bilirler ki; ölürlerse şehit, sağ kalırlarsa gazi olacaklardır. Bu şerefli unvanlar herkese nasip olmaz. Polislerimiz olmasa, bayrağımız bu kadar değerli görünmezdi gözümüze.
Bir Hayal: Polis Olmak
Ben kendimi bildim bileli sağlığından yoksun bir bireyim. Üç aylıkken geçirdiğim menenjit hastalığı nedeniyle yatalak engelli olarak yaşamıma devam ediyorum. Elim ayağım tutmuyor, annem benim ellerim ve ayaklarım…
Bana da sordular: “Ne olmak isterdin?” Cevabım hep aynı oldu: “Polis olmak.” Küçükken bu hayali taşımak kolaydı. Büyüdükçe anladım ki beklemekle polis olunmuyor. İşte o zaman fark ettim, bana “Ne olmak istersin?” değil, “Ne olmak isterdin?” diye sorulmasının sebebini. Çünkü engelim buna izin vermiyordu.
Ama bedensel engelim hayallerime engel olmadı. Benim için polislik hâlâ en kutsal meslek. Ve ben bu mesleğe aşığım.
Genç Polis Kardeşlerime
Bu satırları neden yazdım biliyor musunuz? Belki genç polis kardeşlerim bir gün mesleklerinden şikâyet eder diye. Belki o zaman düşünürler:
“Rukiye ablamızın hayali, koca bir engelin altında ezilip yok oldu.”
Ve belki de mesleklerine sımsıkı sarılır, bırakmazlar.
Dualarım sizinle sevgili polis kardeşlerim.
Bir Şiirle Türk Polis Teşkilatına…
P-armakla gösteririm seni gururlanarak,
O-lumsuzluklar içinde sevdim seni.
L-eyla Mecnun da kimmiş benim sevgimin yanında,
İ-htiyarlasam da seveceğim seni daima.
S-evgim öylesine büyük ki dağları delsem de anlatmam bu sevgimi asla...
Kaynak: YENİ SAKARYA GAZETESİ
