Röportaj / Yaşam
Engellilerin durumları çoğu zaman yürek dağlar.
Onlara hep acınarak bakılır, bir işe yaramaz sanılır.
Oysa gerçek böyle değildir.
Ben kendi hayatımı anlatacağım; karar sizin:
Engelliler işe yaramaz mı, yoksa çok şey başarabilir mi?
“Üç Aylıkken Menenjit Geçirdim”
Ben üç aylıkken geçirdiğim menenjit –diğer adıyla havale– nedeniyle beden sağlığımı kaybettim.
44 yaşındayım ve kendimi bildim bileli kendi ihtiyaçlarımı karşılayamıyorum.
Annem yıllardır bana bakıyor.
Ben ise herkese şunu söylüyorum:
“Sağlığınıza dikkat edin.
Kötü alışkanlığınız varsa bırakın.
Sağlık gitti mi, geri gelmiyor.”
Hastalık genç yaşlı dinlemiyor...
Ailem Bana Güç Verdi
Dört kardeşim var. En büyüğü benim. Diğer kardeşlerim çok şükür sağlıklı.
Engelli insanların seçilmiş bireyler olduğuna inanıyorum.
Ben de onlardan biriyim.
Engelimle mutlu olmayı öğrendim çünkü ailem hiçbir zaman engelimden utanmadı.
Beni kardeşlerimden ayırmadı.
Babam akciğer kanserinden vefat etti.
Annem ise iki beyin ameliyatı geçirdi ama hâlâ ayakta.
Yıllarca kiralarda yaşadık.
Annemin tek isteği başını sokabileceği bir evdi.
Benim yazdığım hikâyelerle bir kitap hazırlandı.
Bir hayırseverin desteğiyle basıldı.
Sonrasında okurlarım sayesinde anneme ev almak bana nasip oldu.
“Bilgisayarla Özgür Oldum”
Bilgisayar kullanmaya başladığımda hayatım değişti.
Her şey tek parmağımın ucunda.
Bedenimde özgür olamasam da bilgisayar başında özgür hissediyorum.
Yazdığım karakterler aracılığıyla yaşayamadığım özgürlüğü satırlarda yaşıyorum.
Okuma yazmayı kendi çabamla öğrendim.
2014’te yazmaya başladım.
Hiç eğitim almadan, sadece azimle.
Önce internet sitelerinde yazılarım yayımlandı.
Zamanla okuyucu kitlem oluştu.
Yazılarım beğenildi, devam etmem istendi.
Açıkçası beğenilmek ve takip edilmek beni mutlu ediyordu.
“Kanadı Kırık Melek’in Kanadına Takılanlar”
Okurlarımın isteğiyle hikâyelerimi kitap hâline getirmek istedim.
İki buçuk yıl uğraştım.
Ve sonunda “Kanadı Kırık Melek’in Kanadına Takılanlar” isimli kitabım çıktı.
Kitap haber oldu.
Üç ay boyunca çok satanlar listesinde kaldı.
Dokuz baskı yaptı.
Bugün ise Prof. Dr. Feridun Kunak sponsorluğunda, yeni kapak tasarımı ve iki yeni hikâyeyle tekrar basıldı.
Bu yeni versiyon yalnızca bende mevcut.
Yaşam Tarzım
Ellerim kalem tutmasa da sol elimin işaret parmağıyla bilgisayarda yazıyorum.
Sağ tarafım hiç tutmuyor.
Sol tarafım ise kısmen tutuyor.
Çatal kaşık kullanamıyorum fakat bisküvi, çikolata ve gofret gibi yiyecekleri tutup yiyebiliyorum.
Her şeye şükredenlerdenim.
Ve inanıyorum ki:
“Engelliler de ölecek, sağlıklı insanlar da...
Yeter ki bakan da sabırlı olsun, bakılan da.”
Son Söz
Engelinizle barışık olun ki yaşadıklarınız zor gelmesin.
Kaynak: YENİ SAKARYA GAZETESİ
