Geçen hafta Karasu Kocaali sahil bandına yönelik değerlendirmede bulunmuştuk, üst üste iki defa...
1960-70’li yılları ile unutulmaz Muhtar Elibol teyzeyi hatırlayanlar, o dönemde henüz keşfedilmemiş bakir Karasu sahili ve şifa kaynağı kumsalların tanıtımı için yapılan mücadeleyi ve o savaşın kahramanlarını başta muhtar teyze ve Belediye Başkanı Selahattin Ekşi’yi bir türlü unutamadıklarının altını çiziyor.
Mesajlar, Karasu sahilinin bugünlerdeki dramatik halini görüp, o günlere duyulan özlemi dile getiren eski tüfek Sakaryalılar’dan geliyor.
“Az bile yazmışsınız, o ne rezilliktir öyle…
Kimse ses çıkarmıyor ve sahil gittikçe çirkinleşiyor, özelliğini yitiriyor.
İnşallah bu yazılarınızın tesiri olur da, yozlaşma durur, sahil bir ölçüde kurtarılır” diyen yorum sahiplerinin duyarlılığı bu konudaki ümitsizliğimizin üstüne örtülen bir yorgan oldu bir anlamda...
İsteriz ki, o eski günlerin özlemiyle ve gözüyle o güzelim kıyılara, kumsallara bakanlar kadar, yetkililer de duyarlı olurlar.
Ancak böyle kurtulur ve turizme kazandırılır Karasu-Kocaali sahil şeridi…
Aksi halde bugünkü çirkinliği bile arar duruma gelebiliriz ki bu hem bölgemize hem de ülkemize yapılmış en büyük kötülük olur.
Konuya duyarlılık gösterenler, sahillerin sahipsizliğine yananlar ve mazinin unutulmaz kahramanlarını yad edenlere, o güzelim günlerin anısına “Laleler” gönderelim istedik.