Önceki gün İstanbul’da idik. Talebelik dönemim esnasında altı yıl boyunca oturduğumuz, Beyoğlu Abdullah Sokağa yakın bir yerde hain bir patlama gerçekleşti. O saatlerde önceki gün oradan geçtik oğlum ile birlikte. Daha sonra akşam saatlerinde oynanacak Galatasaray-Başakşehir maçını izlemek için Fatih Terim Stadyumu’na gittik. Biz, İstiklal Caddesi’nden ayrıldıktan sonra yürüdüğümüz bölümde teröristler, 6 yurttaşımızın vefat ettiği, 81 yurttaşımızın ise yaralandığı hain terör saldırısını gerçekleştirdi. Bu tür saldırılar ne ilktir ne de böyle giderse son olacağı benziyor. Vefat eden yurttaşlarımıza Allah’tan rahmet, yaralılara ise acil şifalar dilemekten gayri, bir şey gelmiyor ne yazık ki elden. Patlama eğer bizim geçtiğimiz saatte meydana gelseydi bilmem halimiz nice olurdu. İşte İstanbul halkı, ne yazık ki zaman zaman böyle can alıcı olaylara sahne oluyor. Bu insanlık dışı yaratıkların patlattığı bombaların ilk ve son olmasını diliyorum. Dünyanın incisi İstanbul’umuzu ve burada yaşayan milyonlarca insanımızı ‘Rabbim korusun’ demekten gayri bir şey gelmiyor elden. İşte böyle görünmez el ve ayakların dolaştığı bu güzelim şehre ve ülkemize geçmiş olsun diyelim bir kez daha.