Kendime bir hatırlatayım dedim…
Baktım oralı değil nefsim…
Öleceksin bak dedim...
Herkes ölecek dedim…
Sana ne herkesin ölümünden…
Sen kendi hayatına baksana dedim…
Bildiğini okumaya devam etti...
Zor bu nefisle işimiz…
Elle gelen düğün bayram diyor...
Tek tek bakılıp beslendiğini ve büyütüldüğünü unutuyor...
Her şeyi bir kenara bırakalım...
Ağırlaşan vücudumuza bakalım...
Titreyen ellerimize…
Zor seçen gözlerimize…
Yavaş yavaş ağırlaşan kulaklarımıza…
Ölümü uzakta zannetmek büyük bir tehlike...
Hayatın içinde arayalım düşünelim…
Uzaklarda değil yakında bir yerde ha geldi ha gelecek diye hayal edelim...
Bu bile ölüme hazırlık için bir fırsat oluyor...
Ölümü düşününce öleceğini, ölümü düşünmeyince de ölmeyeceğini düşünen bir hayli insan var…
Bu da nefsin bir oyunu değil mi?
