Gazetesine evlat muamelesi yapan, başka bir gazete patronu var mıdır, bilmiyorum…
19 Ekim’i 20’sine bağlayan gecenin ilk dakikalarında aramızdan ayrılıp rahmete eren, kurucu sahibimiz rahmetli Hasan Uyar, gazetesine olan sevgi ve saygıyı hiç eksiltmeksizin yaşamının son saniyesine kadar devam ettiren; Hakk’a, halka ve hakikate hizmeti ön plana alan, ifrat ve tefritten sakınan, özel ve dahi güzel bir gazete patronuydu…
Meslek yaşamında onu tahrik edenlere, daima itidal ve dostluk tavsiyesinde bulundu.
İstiyordu ki, Sakarya yerel medyası saygın bir konuma yükselsin.
Gazetesinin gelişimi adına öneriler her yeni fikre yol verdi, “Ben olmasam da gazete yaşasın, çünkü ben onu çocuklarından hiç ayırmadım” diyerek, gazetesini evlatları arasında saydığını dile getirirdi her fırsatta…
Yarım asrı aşkın mazisiyle, çalışanının hakkını teri soğumadan veren ve bunu geride kalanlara vasiyet eden, kimseyi incitmeyen, kibar ve de yardımsever bir gazeteci, işadamı, oda başkanı olarak gelip geçti ilimizden Hasan Uyar…
Aramızdan ayrılışının 4. yılında onu bu duygularla, özlemle ve rahmetle bir kez daha anıyoruz…
Adapazarı Gazeteciler Cemiyeti’nin kurucu başkanları arasında yer aldı yıllarca…
Hiçbir meslektaşına kırıcı en ufak bir serzenişte dahi bulunmadı…
Gazetesi bıraktığı gibi, onun ilkeleri doğrultusunda dimdik ve dünden daha güçlü şekilde ayakta…
Sanırım yattığı yerde bundan dolayı çok huzurludur…
Sakarya medyası bugün öyle güçlü, saygın ve birleştirici gazete patronlarına ihtiyaç duyuyor…
Vefatının 4. yılında onu çok daha fazla özlemenin altında yatan gerçeklerden biri de, bu eksikliğin bir türlü giderilemeyişi olsa gerek…
Mekanı cennet olsun…
Emaneti emin ellerde…