Bir noktaya kadar tatlının kenarından aldığınızda size baldan tatlı mı geliyor veya çok dingin bir ortamda o müzik sesi, deniz sesi sizi rahatsız mı ediyor? O halde sizlere bu hafta bizi besleyen nefes alanlarımızdan bahsedeceğim.
Herhangi bir alışkanlığı veya yapılan eylemi doğru anda bırakmak gerekebilir.O an dünyanın  en güzel anlarından biri olsa bile doğru dozun farkında olmak önem arz eder. Keza insan ilişkilerinde aşırı temas çatışmaya yol açar.Bir şeyin daimi hali imkansızdır.Bir noktadan sonra o lezzeti alamazsınız.O haz halini sürdürmek için devam edince farkedip doymak ve geri çekilmek gerekiyor.Beş duyu organızımla deneyimlerimizin, iyi hallerimizin doyum ,geri çekilme ve tekrar ihtiyaç hali aşaması  vardır.Yakın ilişkilerimizde sıklıkla kalbimizi karşıdaki insana aşırı açınca kırılmamız kaçınılmazdır.Tıpkı aşırı  yemek yediğimizde bir noktada durmazsak hazımsızlık çekmemiz kaçınılmaz olduğu gibi.İnsan olarak fiziksel ve ruhsal sınırlarımız mevcuttur.Yoruluyoruz doğa kanunun  gereği kaplumbağalar ayılar kış uykusuna yatıyor .İnsan olarak fiziksel ve ruhsal limitleri bilmek gerekiyor.Kime gönül verdiysek ona kalbimizi kırmak için izin verdik gibi düşünebiliriz.Aşırı samimiyet halinin kötü gitme sebeplerinden biri budur .Tıpkı karnımızın  aşırı doyması sonucunda hazımsızlık çekmemiz gibi.Kuş ve dalga sesi çok güzel ama bir noktadan sonra fazla geliyor.Karşımızdaki insana veya  gönül verdiğimiz insana bir noktadan sonra kabimizi  açarız o an ruhsal olarak en savunmasız olduğumuz andır.Partnerimizle  veya  arkadaşımızla  yaşadımız o an  dünyanın en güzel anıdır ama iki tarafta farklı anlarda doygunluğa ulaştığını unutmamamız gerekir.O an şöyle düşünebiliriz a evet en aciz en samimi  halimle karşılarındayım ve beni yargılanmayacaklarından eminim. Bizi dinlerlerken karşı tarafın içindeki i insan en zalim insan moduna geçebilir.Keza ego durumu ebeveyn moduna geçmiş olabilir.Karşı taraf bize bir nevi bize oyun oynamaya başladı da diyebiliriz.Bize bir anda önereceği şeyi unutup akıl vermeye kalkabilir.O kişiye yakınabiliriz senden bunu beklemezdim diyebiliriz.O an farketmeden konunun nasıl buraya geldiğini sorgulayabiliriz.İnsanın yakınlık ihtiyacını bir insan karşılar.Fakat herşeyde doz olduğu gibi belli noktadan sonra insan ilişkilerinde tıkanma başlar.Yaratılış itibari ile tüm canlıların yorulabileceğini, sözün  bittiği yerde durmamız gerektiğini  ,kalbimizi her zaman herkese açmamamızın  normal olduğu  ve kalp açma halinin anlık olduğunu kendimize   telkin edebiliriz.Sürekli mutluluk ve huzur halinin sebebi kimse değildir.Partnerimizle   yaşadığımız aşkı abartınca takıntı haline gelebileceğini veya arkadaşımızın muhabbetinin bize  iyi geldiğinin aslında kendimizden kaynaklandığını dozun her zaman şifa olduğunu unutmamalıyız.