*Eden bulur, inleyen ölür.

          *Edep en hayırlı mirastır.

          *Edepsiz, karşısındakini edepsiz eder.

          *EDENE EDERLER.

          *Edepsizlik parayla pulla değil.

          *Efendinin nazarı ata tımardır.

          *Eğilen boynu vurmazlar.

          *EDEPLİ EDEBİ EDEPSİZDEN ÖĞRENMİŞ.

          *Eğri ağaca yayım, her gördüğüne dayım deme.

          *Eğri ağaçsız orman olmaz.

          *Eğri bacanın tütünü doğru çıkar.

          *EFENDİYİ EFENDİ EDEN UŞAĞIDIR.

          *Eğri cetvelden doğru çizgi çıkmaz.

          *Eğri, düzü beğenmez, bu da bizi beğenmez.

          *Eğri ekmişler bitmemiş.

          *EĞİLEN BAŞ KESİLMEZ.

          *Eğri otur, doğru söyle.

          *Eğri oturalım, doğru konuşalım.

          *Eğride tok, doğruda aç görmedim.

          *EĞİLMEYEN BAŞIN AYAĞI ÖPÜLÜR.

          *Ehl-i kemal, kemali arar.

          *Ehl-i kemal, kemali sükut ile bulmuştur.

          *Ehl-i keyfe keyf bağışlar kahvenin kaynaması, eşeği yoldan çıkarır sıpanın oynaması.

          *EĞRİLERLE DOĞRU  SÖYLEŞMEK HATA.

          *Ek tohumun hasını, çekme yiyecek yasını.

          *Ekabir gözü perdeli olur.

          *Eken bilmez, biçen bilir.

          *EĞRİNİN İKİ YAKASI BİR ARAYA GELMEZ.

          *Ekene,  doğurana ne mutlu.

          *Ekersen biçersin.

          *Ekli kuyruk tez kopar.

          *Ekmeğini katığına denk eden, bir vakit aç kalmaz.

          *EKİNCİ YAĞMUR İSTER, YOCU KURAK: HER İKİSİNİN MURADINI VERİR HAK.

          *Ekmeğini taştan çıkarır.

          *Ekmek çiğnenmeyince yutulmaz.

          *Ekmek elden,  su gölden.

          *EKMEĞİNİ SUYA BATIRIP YER DE MİNNET ETMEZ.

          *Ekmekçi beygiri gibi her kapıya uğrar.

          *Ekmeksiz aş, sevdasız baş.

          *Ekmeksiz ev, köpeksiz köy olmaz.

          *EKMEKTEN KAŞIK OLUR AMA HER YOĞURDA GÖRE DEĞİL.

          *Ekşi yemedim ki kursağım ağrısın.

          *El ağzına bakan, karısını tez boşar.

          *El ağzıyla kuş tutulmaz.

          *EL AĞZINA BAKAN AÇ KALIR.

               *El altında iş görür.

               *El attığı taş ırak gider.

               *El beş parmaktır, hangisi bir boyda?

               *EL ATINA BİNEN TEZ İNER.

               *El derdi bize masal gelir.

               *El el için ağlamış, başına kara bağlamış.

               *El el ile, değirmen yel ile.

               *EL ELİ İLE KUŞ TUTULMAZ.

               *El el üstünde olur, ev ev üstünde olmaz.

               *El elin aynasıdır.

               *El eliyle yılan tutar.

               *EL EMEĞİNE AYAK DİRENMEZ.

               *El ile yılan tutulmaz.

               *El kapısı hem geç, hem güç açılır.

               *El kazanı ile aş kaynamaz.

               *EL İÇİN EŞEK KUYRUĞUNU KESME, KİMİ UZUN DER, KİMİ KISA.

               *El kesesinden cömertlik olmaz.

               *El kesesinden ikram etmek kolaydır.

               *El, kol ile kuvvet bulur.

               *EL İÇİN KUYU KAZAN, İPTİDA KENDİ DÜŞER.

               *El  malıyla zenginlik olmaz.

               *El mi yaman, bey mi?

               *El mizan,  göz terazi.

               *EL UZATILAN YERE DİL UZATILMAZ.

                 KAYNAK: Türk Atasözleri ve Deyimleri, Milli Kütüphane Başkanlığı