Japon halkına Allahtan sabır diliyorum. Yaşadıkları deprem ve tsunami felaketi ile büyük acı yaşıyor Japon dostlar. Acılarını onurlu bir sessizlikle yaşıyorlar. Deprem fotoğraflarına baktığımız zaman ne bir telaş var ne de feryat figan. Yaşlısı çocuğu aldıkları eğitim sonucu doğanın gücüne baş eğmişler. Acının derinliği yüzlerindeki sükûnette gizli.

Doğanın güzelliklerini kutlayan birkaç yüz metrekarelik alanlarda deniz ve yeşilin minyatür röprodüksiyonları olan ünlü Japon bahçelerini bilmeyen pek az insan vardır. Derin sanatsal bir yapı içindeki bu bahçelerde renklerin bütün tonlarını görmek mümkün. Renk cümbüşü içinde bahçeden bahçeye geçerken köprüler, kapılar, küçük adacıklar, kuş evleri, zengin bonsai koleksiyonları bambaşka haleti ruh içine sürükler insanı. Adeta gözlerle duymak, kulaklarla görmek gibi.

Japonya'da bahar fotoğraflarını tekrar izliyorum. Doğanın uyumunu, kiraz ağaçlarının yoğun çiçeklerinde ruhumu doyurmayı o evrensel ritmin içinde bir kez daha kaybolmayı diliyorum. Bu sefer olmuyor. Dev tsunaminin önünde evler üzerime üzerime geliyor, kocaman bir gemi viyadükün altında kayboluyor, uçaklarla arabalar iç içe geçmiş, yolcu teknesi iki evin arasında kaybolan yolcuları bekliyor, yüzlerce araba miting yapıyormuşçasına toplanmış, evlerden arta kalan tahta parçaları tepecikler oluşturmuş. Tsunami Japon bahçemi tarumar etmiş, kiraz ağaçlarının dalları kırık.

Deprem coğrafyasında yaşayan bizler geçmişi unuttuk. Doğa bunu bize hep hatırlatıyor ama hafızamız balık. Deprem çantaları bile artık acil çıkış kapısında değil. Orta hasarlı binalar, makyajlanmış binalar içinde yaşayıp giderken tek bir amaca hizmet eden kocaman meydanlar yapıp çevresindeki binaları çooook paralar harcayarak ışıklara boyuyoruz. Birilerini dünya nimetlerinden faydalandırmaya/faydalanmaya çalışmaktayız şehrin sorunları dururken hala. Bekleye bekleye, göre göre depremi, zihinlerimizden silerken dünya nimetlerine daldık yeniden. Bir sonraki depremde yine aynı şeyleri konuşmak üzere ölü toprağını üzerimize sepeledik hep yaptığımız gibi.

Japon dostlar tekrar başınız sağ olsun. ınce duyguları dışa vuran, doğa betimlemelerinden oluşan kısa ve öz haiku şiiri ile acınızı paylaşmak istiyorum. Hepinize selam olsun.

“Hisakato no / Bu uzun bahar günü/Hikari nodokeki /huzur dolu güneşte/Haru no hi ni / yunarken tüm dünya sevinçle/Şizugokoro naku /kiraz çiçekleri dökülüyor yere/Hana no çiru ramu/ kalmak istemezcesine"