Aklı karışıklar zamanı bu zaman… Kalbi karışıklar zamanı. İçimiz dışımız bir değil. Bedeni ve gönlü karmakarışık insanlar çağı bu çağ. İnsanlar neyi keseceklerini karıştırıyorlar. İnsanlar bıçakları karıştırıyorlar. Bıçağı ne için kullanacaklarını karıştırıyor insanlar. Bu yüzden sevmiyorum bu zamanı, bu çağı.
Ekmek kesmek yerine. Kurban kesmek yerine. Ana babalarıyla ilişkilerini kesiyorlar bu çağın insanları… Kardeşleriyle… Komşularıyla… Dostlarıyla… Öğretmenleriyle, ustalarıyla ilişkilerini kesiyorlar. Kurban kesmek yerine ahkam kesiyorlar… Racon kesiyorlar. Rol kesiyorlar.
Hayatla bağlarını, toplumla bağlarını, aşkla bağlarını koparıyorlar. Bıçakları karıştırıyorlar bu çağın insanları. Kurbanı bile kesmiyorlar da sanki bıçaklıyorlar. Tıpkı birbirlerini bıçakladıkları gibi. Ticaret için. Siyaset için. Dünyalık için.
Sıla-i rahmin yolunu sahile çıkan otobanlarda kaybediyorlar. Denize, güneşe, kayağa, saunaya daha çabuk ulaşmak için birbirlerini geçmeye çalışıyorlar. Evinden, mahallesinden, köyünden, ninesinden, dedesinden kaçmaya çalışıyor bu çağın insanları. Bıçak gibi kullanıyorlar arabalarını. Yollar birbirlerini bıçaklamaya hazır bıçkın sürücülerle dolu. Alışmışlar geçmeye, sollamaya… Ele geçirmek, kapmak. Pardon başarmak, yükselmek uzmanlık alanları. Bıçak gibi kullanıyorlar mevkilerini, makamlarını… Bıçak gibi kullanıyorlar mesleklerini, bilgilerini, zekalarını… Bileylenmiş çelik tadı var iltifatlarında bile. Bıçak keskinliğiyle selamlıyorlar günü. Kanlı bıçaklarla giriyorlar gece yataklarına. İhanetin, kabalığın, riyanın, cehaletin kanlı bıçaklarıyla.
Sürülerle koyun kurban edilmeyi beklerken, insan kanı dökmeyi sürdürüyorlar bu çağın insanları. Nasılsa her gün biftek var sofralarında, bonfile var… Fakirlerin ekmeklerinden çalınmış zenginliklerin eti, budu dişlerinin arasında. Cinayet işlemenin demokratik adları, tanımları var artık. Zulmün çağdaş açıklamaları, yöntemleri var. Bu yüzden sevmiyorum bu çağı.
Azıcık merhamet, azıcık şefkat, azıcık vefadan söz et de gör, nasıl da bıçak gibi kesiliyor muhabbet. Aç aç televizyonu, aç interneti, komik bir şeyler bulalım. Kendisi de ecelin salhanesine uygun adım giderken, sürüden kimi öldüreceğini düşünen zavallıların yaşadığı bir çağ bu çağ. Oysa her çağda zalimler bu çağın insanı kadar suratsız, bu çağın insanı kadar komikti. Acınacak kadar komik, haline ağlanacak kadar komik. Her barbar çağdaş olduğuna inanarak işledi cinayetlerini. Bu çağ bari ibret alaydı. Eski bıçaklarla, eski kinlerle, eski düşmanlıklarla yaşamaya devam ediyor insanlar. Bu yüzden sevmiyorum bu çağı.
Herkes bıçağını ne için bilemekte olduğunu bir düşünsün. Herkes bıçağını kim için bilemekte olduğuna bir kere daha baksın. Yaşadığı çağa… Bilediği bıçağa bir kere daha dikkatle baksın herkes.
Kurban bayramı bu, et bayramı değil. Bu çağın kurbanı zavallı insan! Bıçaklama artık. Kes artık. Zalim yanınla ilişkini kes. Bir kurban olarak ada, gururunu. Benliğinden bir an olsun vazgeç. Bir kurban kes. Kurban, biraz daha kan dökesin diye değil. Kanla yüzleş diye, canla hesaplaş diye. Bayram herkes birer kasap olsun diye bayram değil. Ne kan ulaşıyor gökyüzüne, ne et! Müslüman! İçinden kurbanlık seçtiğin sürüye bak ve ibret al. Tarihin çöplüğüne ve cehennemin dibine giden bu zavallı sürüden hemen ayrıl. Seni katillerden ayıran şey bıçağının değdiği yer değil sadece! Sen de kan dökücü olmaktan kurtul da gerçekten bayram et!