Bugün istedim ki, okuyunca etkilendiğim nefis bir şiiri paylaşayım okuyucularımızla…
Bir babanın, üzerinde durup düşünülmesi gereken ve hayata uygulanırsa insana huzur verecek sözlerden oluşan nefis şiiri önce okuyalım…
Sonra diyelim son sözümüzü, her zaman olduğu gibi…
Sevildiğin yere sık gidip gelme
Bal olsan tadına doyarlar oğul.
Güvenip kimseye sırrını verme
Tutamaz dilini yayarlar oğul...
Diyardan diyara edilsen sürgün
Doğru ol eğilme, dövülsen her gün.
Güçlüyüm diyenler yorulur bir gün
Sırtlarını sana dayarlar oğul...
Denizler taşırsan gözün selinden
Bekleme bir fayda, kızla, gelinden
Hasta olsan kimse bilmez halinden
Ancak öldüğünde duyarlar oğul...
Gittiğin yol eğer doğru bir yolsa
Aşarsın kolayca engeller dolsa.
Mazinle övünme temiz de olsa
Bir anda karaya boyarlar oğul...
Kıymet verme sakın, çaputa çula
Güvenme cebinde paraya pula
Soysuzla bir olup çıkarsan yola
Sonunda seni de soyarlar oğul...
Babamdan aldığım nasihat şöyle
Diyordu, Yaradan emretmiş böyle
Bildiğin ne ise doğruyu söyle
Elbet bir gün sana uyarlar oğul...
Zararı az olur baharda yelin
Kapanmaz yarası bir acı dilin.
Ne kadar bol olsa sofrası elin
Yediğin lokmayı sayarlar oğul...
Boşunaysa bunca nasihat eğer
İki elin durmaz dizini döver.
Akılsız kafana vermezler değer
Seni hiç yerine koyarlar oğul...
Yaşamı boyunca insanın bir değer olarak hayatını sürdürmesi, işte bu çarpıcı öğütlere kulak vermesiyle sanırım doğru orantılı olsa gerek…
Bu duygularla, anlamlı dizeleri alıntıladığımız Bekir Gündüz’e ve tüm okuyucularımıza Bizim Bahçe’den “Beyaz güller” gönderelim istedik…
