Sakaryaspor’u, içerde dışarıda yalnız bırakmayıp, kar-yağmur, soğuk-sıcak, uzak-yakın demeden desteklemek adına yollara düşen yeşil siyah aşıkları, Cuma günü oynanan Adliyespor maçında neredeyse tek tek sayılacak kadar azdı tribünde…
Takımın maçı kazanacak bir tempo içerisinde mücadele etmesi karşısında desteklerine aralıklı da olsa devam eden taraftarlar, baktılar ki ekip istenileni ve bekleneni vermekten uzak kestiler ümitlerini ve yer yer başkan ile yönetimi protestoyla geçirdiler, maçın büyük bölümünü…
Sakaryaspor iki senedir şampiyon olamasa da bunun mücadelesini veriyor…
Daha önceleri bu gurupta dahi küme düşme sıkıntısı yaşarken, bugün üst sıraları zorlaması bile bu şartlarda lehte bir gelişme olarak düşünülebilir…
O nedenle taraftarlar protesto ederken başkan ve yönetimi, o sıkıntılı dönemleri hatırlamalıdır…
Olaya böyle baktığımız zaman, aleyhte koşullara rağmen başkan yönetim, bu kadar ağır ve sinkaflı bir tepkiyi hak etmiyor diyebiliriz…
Yöneticilik, hele de başkanlık gibi ateşten bir gömlek giyilmesinin karşılığı, bu tür kaba ve Sakaryaspor taraftarına yakıştıramadığımız sözler olmamalı…
Evet…
Adliyespor maçındaki derli toplu oyunu gelecek adına yakılmış bir umut ışığı olarak görüyor, taraftarları bu zor haftalarda daha anlamlı ve seviyeli bir yol izlemeye davet ediyoruz.
Bu düşüncelerle, taraftarlarımıza daha sakin ve sabırlı davranmaları tavsiyesiyle “Yeşil siyah laleler” gönderiyoruz Bizim Bahçe’den…
TUZCU AİLESİ’NİN ACISI BÜYÜK
Emekli olduktan sonra kendisi gibi aynı doğrultuda öğretmenliğe nokta koyan eşiyle birlikte Cebeci’de yaşamaya başlayan ve bu tatil beldesinin daha yaşanılabilir hale gelmesi adına yoğun mesai harcayan, sevilen, sayılan gönül adamı Mehmet Tuzcu’yu yolcu eyledik dünyamızdan, sevenlerinin doluştuğu Orhan Camii bahçesinde geçen hafta sonunda…
İkindi vakti kılınan cenaze namazını takiben Emirsultan kabristanlığından toprağa verilen Mehmet Tuzcu, Ticaret Lisesi mezunu olup yıllarca ticaretle uğraştı…
İki kız babası Mehmet Tuzcu, Ticaret Lisesi orta kısmında iken voleybol oynardı...
Okul futbol takımının kaleciye ihtiyaç duyduğu bir dönemde (1960-60) bir file mücadelesinde dikkatimi çekmişti...
Ertesi hafta okul futbol takımında kaleci görevini üstlenmiş ve ilk maçta beklenmedik bir performans gösterince, mezun oluncaya kadar takımın kalesini korumuştu...
Bu hatırayı paylaşırdık, her görüşmemizde…
Cömertliği, sevecenliği üst düzeyde bir işadamı olarak, sevilir ve sayılırdı Tuzcu…
Son yolculuğuna çıkışta kendisini uğurlamaya gelenler, onu bu özellikleriyle anarak yolcu ettiler, ebediyete…
Çileli eşine, kızlarına ve yakınlarına sabır ve başsağlığı; merhum Mehmet Tuzcu’ya ise yüce Mevla’dan rahmet diliyoruz…
SEMİH SANER (Reklamcı): “Rahmetli Adem babadan sonra Adem Pekin gelir, antika Sakaryalılar arasında…”
ADEM PEKİN (Esnaf): “Semih ile Suat’ın arasına girince insan kaybeder kendini… Yenmek mümkün değil, bunların fendini.”
SUAT UZEL (Eski basketbolcu): “Bakmayın siz onun kalbinin teklediğine… Dikin gözlerinizi, hayata neler eklediğine…”
