Adını, futbol takımı sayesinde duyduğum bir ilçe Payas…
Hatay iline bağlı, deniz kenarına konuşlandırılmış, 40 bin nüfuslu ufacık bir ilçe ile nüfusu bir milyona yaklaşan koca bir ilin takımı Sakaryaspor arasında iki yıldır oynanan her maç onların lehine bonuçlanmış…
Sakaryaspor gibi mazisi kupalarla dolu bir takıma, bu yenilgiler yakışıyor mu hiç!
Düzyurt maçları da aynı şekilde idi… Ta ki şehrimizde kazandığımız 1-0’lık maça gelinceye kadar…
Neyse ki şeytanın bacağını o maçta kırmış olduk…
Aynı akıbetin Payas için de geçerli olacağı ümidiyle çıktığımız ligin en uzak deplasmanlarından birinden, ne yazık ki yine boynu bükük döndük…
Adamların adı Payas değil de sanki Ayaz…
Donup kalıyoruz ne hikmetse o sıcak iklimde…
Bu açıdan değerlendirince yenilgiyi, üzüntümüz inanın ikiye hatta üçe katlanır oldu…
Belki de maliyeti, Sakaryaspor’un iki bilemedin üç oyuncusuna ödenen transfer ücreti kadar olan bir ilçe takımının 4 maçtır yeşil siyahlı ekibi yenip puansız yollamasını bir türlü içime sindiremiyorum!
Aksini düşünen, özellikle de bu dönem oluşturulan kadroya rağmen varsa, diyecek sözüm olamaz!
Bu dönem ilk yenilgiyi, diyelim olağan kabul ettik…
Ancak bilin ki ikincisi çok şey alır götürür…
Bu haftaya bu duygularla hazırlanalım ve de unutturalım Payas’ta ayaza yakalandığımızı…
Yeniden çıkış adına yeşil siyahlı ekibe, “Kırmızı güller” gönderelim istedik bu defa Bizim Bahçe’den…
