Kocaeli Büyükşehir Belediyesi İtfaiyesi, sadece yangınlara değil; depremler, tünel felaketleri ve canlı kurtarmalarına karşı da büyük bir özveriyle görev yapıyor. Görevleri sadece bir meslek değil, aynı zamanda yürek isteyen kutsal bir mücadele olarak tanımlanıyor.
İtfaiyeciler, hayatlarını hiçe sayarak alevlerin ve tehlikelerin içinde can kurtarıyor, yaşadıkları ağır anları çoğu zaman ailelerinden bile gizliyor. Kubilay Özcan, 1999 Marmara Depremi’nde anne, baba ve çocukların enkazdan kurtarılmasını ve yaşadığı derin duygusal anları gözleri dolarak anlattı: “Hepsini kurtardık ama o anın ağırlığını kelimelerle anlatamam.”
Mesleğin sadece kurtarmakla sınırlı olmadığını anlatan Kerem Karaosmanoğlu, 6 Şubat depreminin ardından kurtardığı bir kişiyle kurduğu duygusal bağı paylaştı: “Enkaz altındayken ona gönderdiğim bir görüntüyü hatırladı, gözlerimiz doldu, boynuma sarıldı. O anları tarif etmek mümkün değil.”
Tünel yangınlarında yaşanan tehlikeli anlar da dikkat çekiyor. Yunus Kaya, Gültepe Tüneli’nde yaşadığı korku dolu anları şöyle anlattı: “Duman öylesine yoğundu ki hiçbir şey görünmüyordu. Hayatla ölüm arasındaki ince çizgiyi iliklerime kadar hissettim.” Meslektaşı Kerem ise tünelde yaşadıkları tehlikeyi adeta film sahnesine benzetti: “Arabaların tamponları birbirine vuruyordu, kadınlar çocuklarını kucaklayıp kaçıyordu. Tüplerimiz 20-25 dakika gidiyordu ama oksijen bitmek üzereydi. Kendimizi bıraktık, öldük sandık.”
Kocaeli İtfaiyesi’nin en dikkat çekici yönlerinden biri de tüm canlılara aynı özenle yaklaşması. Kubilay Özcan, fuar alanında çatıda mahsur kalan bir maymunu üç saat boyunca muzlarla yakalayarak kurtarmalarını anlattı: “Muzları alıyor, kabuklarını bize fırlatıyordu. Çok ilginç ve unutulmaz bir andı.”
Kocaeli itfaiyecileri, tehlikelerle dolu görevlerinde hem insanları hem de tüm canlıları korumak için canla başla çalışmayı sürdürüyor.
YUNUSUN TEŞEKKÜR TURU
Özcan’ın Körfez’de kurtardığı yunus anısı ise duygulandırıyor; “Çamura saplanmış bir yunusu kucakladım, üzerini tişörtümle örttüm, temizledik. Veteriner tedavi yaptıktan sonra denize bıraktık. Yunus serbest kalınca etrafımızda tur attı, başını bize teşekkür eder gibi salladı. O an hala içimi ısıtıyor.”
