Hepimizin ustası, artık örneği ne yazık ki kalmayan bir basın beyefendisi olan rahmetli Hasan Uyar hayattaydı ben yazmaya başladığımda. Bu duayen gazeteci patronla Bakırcılariçi'ndeki matbaada çay içer, sohbet ederdim. Allah rahmet eylesin. Yeni Sakarya'yla 70. Yıl'ında da birlikte olmak isterim. Başkalarını bilmem ama benim için Yeni Sakarya sansürsüz yazı yayımlayabilmek özgürlüğü demektir. Kaç yıl oldu saymadım, uzun süredir yazıyorum Yeni Sakarya'da. Hiç bir baskı görmedim. Ben Zeki Aydıntepe'nin yerinde olsam çoğu yazımı yayımlamam halbuki. Ama ben gazete yöneticisi değil, köşe yazarıyım. Ben kendi işimi yapıyorum. Kolay değildir ama Adapazarı gibi bir yerde, buluttan nem kapanlara rağmen yazarlarının düşünce ve ifade özgürlüklerinin arkasında durabilmek. Üstelik siyasetle ticaretin, ideolojiyle medyanın bu kadar yanlış biçimde iç içe girdiği, küçük gündemlere ve ölçeklere sıkışmış ufuksuz bir küçük şehirde, kolay değildir bazı şeyler. Bunu başarabilmek için Yeni Sakarya gibi gerçekten "gazete" olabilmek gerekir. İşte bu, Yeni Sakarya'yı yerel gazete müsveddelerinden biri olmaktan kurtarıyor, onu "gerçek" bir gazete yapıyor. Kutluyorum. Emeği geçen herkesi... Nice yıllara...