Grupta 18 puanla altıncı sırada bulunan zorlu rakip Vanspor ile şehrimizde oynayacağımız karşılaşmanın sonucu, Niğde’den gelen üç puanın tesadüfi olmadığını göstermesi yönüyle de önemliydi…
Tribünler tam olarak dolmasa da sessiz ve seyircisiz maçlardan sonra yeşil siyahlı ekibin ne yapacağını merak eden taraftarlar önünde hele de rakip 10 kişi kalınca, birbirinden güzel gollerle galibiyete ulaşan Sakaryaspor farkı daha da artıracak pozisyonlar bulup cömertçe harcayınca, rakip umduğu ile değil de bulduğu ile yetinerek, bir grup taraftarı ile şehrimizden ayrıldı, üzgün bir şekilde…
Takıma ikişer golle katkı sağlayan oyuncuların ilki olan Abdülaziz geçen yılın starı Dilaver’i andıran top tekniği ve dahi attığı birbirinden nefis iki golle yıldızlaşırken, isteriz ki bununla ve burada kalmayıp her maçta aynı tempoyu yansıtıp ağırlığını koysun…
Yaser’e gelince…
Çok acemice top kayıpları tepki çekerken, gol yollarındaki şansını iyi kullanıp ikinci yarının sonlarına doğru yorulan temposuyla dikkati çeken bir oyuncu izlenimi verdi…
Bir şansı da gittikçe geçen yılki performansına ulaşan Berk İsmail ile birlikte oynamasıdır…
Dün skoru yeterli görüp lüzumsuz geri ve yan paslarla tribünleri çileden çıkaran yeşil siyahlılar bu moralle sanırım bir süredir gülmeyi unutan taraftarın yüzünü güldürüp kendilerine bunca krediyi sağlayan yöneticilerinin de gönlünü kazanmasını bildi… 
Son olarak, dün takımın iki usta ve tanınmış oyuncusundan biri olan Bekir İrtegün giderek düzelirken, Aydın ise hala hazır olmadığı bir yana, acemice kaybettiği toplarla dikkati çekti… 
Bu maç aksi bir sonuçla bitse idi seyircinin elinden kurtulması inanın çok zor olurdu… 
Bu tespit Suat Hoca için de geçerlidir. 
O nedenle farklı galibiyetin hayırlı olmasını dileyelim ve de zevkini sürelim…
Evet…
Haftalar sonra yüzü gülen herkese ve her kesime çıkış için başlangıç olması adına istedim ki teknik direktöründen oyuncusuna ve yöneticilerine “yeşil siyah laleler” gitsin Bizim Bahçe’den…