Büyükşehir Belediyemiz’in ulaşımla ilgili bir sloganı var. Belediye otobüslerinin yan camlarında bu sloganı fark etmişsinizdir mutlaka. Şöyledir o slogan, ‘Ulaşım denince, Büyükşehir’
**
Bugün Büyükşehir Belediyesi’nin ulaşım filosunda 3 tür araç var. Bunların iki türü otobüs, bir türüyse midibüstür. Otobüsler, 1980-81 model BMC’ler, 1979-84 model İveco’lar ile 2008 ve daha yukarı model Otokar’lar...
**
Geçtiğimiz hafta bir otobüs durağında bir arkadaşımla otobüs bekliyoruz. Arkadaşım, bir kaza sonucu engelli. Akülü engelli aracı var. Hem sohbet ediyoruz, hem otobüs bekliyoruz. Derken otobüs göründü. ‘Eyvah’ dedi arkadaşım. ‘Benin bu otobüse binme imkanıma yok’ diye de ekledi. Ben, ‘Neden?’ diye sormadan o devam etti, ‘Çünkü bu otobüslerin engelli aracı için gerekli aparatları yok. Bunun için binemem’
**
Engelli aparatı olmayan o otobüs, Büyükşehir Belediyesi’nin 1980 veya 81 model BMC marka otobüsüydü. Engelli aparatı olmadığı gibi, merdivenleri de hem dik, hem de üç basamaklı. Bu da yetmiyormuş gibi, araca çıkış bölümünün, yani merdivenlerin tam ortasında da tutma kolu olduğu için, engelli araçlarının bu otobüslere binme şansı ve de ihtimali hiç yok.
**
Engelli arkadaşım binemediği için otobüse ben de binmedim. Sohbet ederek, bir sonraki otobüsü beklemeye başladık. ‘İnşallah Otokar gelir’ dedi bir ara sohbetin ortasında. Çünkü engelli aracı aparatı olan sadece Otokar’larmış.
**
Aradan yirmi dakika geçti geçmedi, sapaktan bir belediye otobüs daha göründü. Otobüs değil de, bir midibüstü bu. Iveco marka ve muhtemelen, 1979-84 arası model bir araç. Arkadaşım Iveco’yu görünce, ‘Sen bununla git istersen’ dedi. ‘Benim bugün şansım yokmuş, yarın sabah denerim’ diye devam edince, engelli araçlarının Iveco’lara da binemediğinin var olan gerçeği bir kez daha ortaya çıktı. Ben Iveco’ya binerken, arkadaşım da engelli aracını evine doğru sürüyordu.     
**
Gelelim, Büyükşehir Belediyesi’nin o ‘Ulaşım denince Büyükşehir’ sloganına. Söylediğim gibi Büyükşehir’in ulaşım filosu içinde üç tür ulaşım aracı var. Bunların iki türü otobüs, bir türüyse midibüstür. Otobüsler, 1980-81 model BMC’ler, 1979-84 model İveco’lar ile 2008 ve daha yukarı model Otokar’lar..
**
Sondan başa doğru gelirsek; bir kere bu Iveco’ların şehir içi ulaşımda ömrü tamamen bitmiş. Belki zorunluluktan bazı hatlarda kademeli veya nöbetçi olarak çalıştırılıyor ama kesinlikle ve kesinlikle bu midibüsler, ‘Ulaşım denince Büyükşehir’ sloganını bağıra bağıra tekzip ediyor.
**
Bunlar artık, bir süre önce yapıldığı gibi, spor kulüplerine bağışlanmalı veya farklı sosyal alternatiflerde kullanılmalı. Bu araçlar, ulaşımın içinde oldukları sürece, bebek arabası olan anneler için de, tekerlekli pazar çantası taşıyan yaşlılar için de büyük engel. Engellilerin araçları içinse binilmesi tek kelimeyle imkansız.
**
Gelelim 1980 veya 81 model BMC otobüslere; bu otobüsler eksik olan engelli aparatları haricinde bugün bile on numara ulaşım aracı. Ön kapıdan iki-üç basamak çıkıp otobüsün içine girdiğinizde, en arkadaki koltuğa kadar ne en küçük bir engel var, ne de bir tek basamak. Modelleri eski olmasına rağmen performansları hiç de fena değil.
**
Ancak, engelli aracı aparatları olmadığı için uluslararası normlara göre belki de ulaşımdan el bile çektirilmesi gereken bir otobüs durumundalar. Bu BMC’lere engelli aparatı takılması halinde altını çiziyorum, Otokar’lardan bile daha kullanışlı otobüs durumuna gelirler. Böyle bir ihtimalin var olup olmadığını bilmiyorum. Takılabilirse gerçekten, ‘Ulaşım denince Büyükşehir’ sloganına uyan tek ve en mükemmel otobüs olur.
**
Bir de 2009’dan beri Büyükşehir’in ulaşım filosuna dahil ettiği Otokar’lar var. Bu otobüslerin tek avantajı engelli aparatlarının olması. Bunun haricinde bence toplu taşıma aracı olan bir otobüsün hiçbir özelliğini bunlarda bulmak mümkün değil. Üç basamakla otobüse çıkıyorsunuz. Otobüsün arka bölümüne geçmek için iki basamak daha. En son arka sıralı koltuklara geçmek için bir basamak daha.
**
Dünyanın hiçbir yerinde 6 basamaklı toplu taşıma aracı yoktur. Ve üstelik bu otobüsler 2008 yılında en iyi dizayn ödülü almış. Anlamak mümkün değil. Ön bölümünde tekli ve ikili olmak üzere sekiz koltuk var ki yaşlılar için tam bir kabus. O yaşlılar, otobüsün ikinci bölümüne basamaklar nedeniyle geçemiyor ya da geçmekte zorlanıyor.
**
Otobüsün iç tabanı BMC’ler gibi şoför koltuğundan, son koltuğa kadar basamaksız ve düzgün değil. Üç basamakla otobüse bindikten sonra, arka koltuklara ulaşabilmek için üç basamak çıkıyorsunuz ki, hareket halinde bunu ancak gençler ya da kendine güvenenler yapabiliyor.
**
Şimdi; Iveco’lar var. Ömürlerini çoktan bitirmiş. Hatta intikaları bile dolmuş gitmiş. Böyle ulaşımda iddialı bir belediyenin otobüs filosunda hala bu Iveco’ların olması, o sloganla örtüşmüyor. BMC’ler, engelli aparatı eksikliği haricinde bana göre bugün Büyükşehir Belediyesi’nin ulaşım filosu içinde bu işe en yatkın otobüsleri konumunda. Bu aparat da olsa bu kadar yaşlı olmalarına rağmen eksiksiz bir otobüs durumuna gelir. Otokar’lar için söyleyecek söz yok. Artık bir kere alınmış. Eskiyene kadar da kullanacağız. Bu tespitler belki bundan sonrası için ışık olur.
**
Sonuç itibarıyla, ‘Ulaşım denince Büyükşehir’ güzel hoş bir slogan ama bunun tam karşılığının bu otobüslerde olup olmadığını, o sloganı bulana değil, her gün bu otobüslere binen, engellilere, yaşlılara, bebek araçlı annelere sormak isterim.