*Körün arzusu bir gözdür.

               *Körün attığı taşı Allah rasgetirir.

               *Körün eline kandil yakılmaz.

               *KÖRÜN GÖZÜ KAPALI, KALBİ AÇIKTIR.

               *Köseye tarak mı sorarsın?      

               *Köstebek gibi yere yapışmış.

               *Köşe kapmaca oyununa döndürdü.

               *KÖRÜN İSTEDİĞİ BİR GÖZ, İKİSİ OLURSA NE SÖZ!

               *Köşe taşı köşede yakışır.

               *Köşe taşı yerde kalmaz.

               *Köşkün köşküme bakar, ateşin beni yakart

               *KÖTÜ DEMİRDEN KILIÇ OLMAZ.

                *Kötü başın  kötü yazısı.

                *Kötü gün iyi olur, kötü insan iyi olmaz.

                *Kötü komşu, adamı hacet sahibi yapar.

                *Kötü laf kötüden çıkar.

                *KÖTÜ GELMEYİNCE İYİNİN KADRİ BİLİNMEZ.

                *Kötü söyleme eşine, ağu katar aşına.

                *Kötü söz, kalp akçe sahibinindir.

                *Kötüden iyi doğmaz.

                 *KÖTÜ KONMŞUNUN YEDİ MAHALLEYE ZARARI VARDIR.

                 *Kötüden iyilik beklenilmez.

                 *Kötülük bir kızıl gömlektir; ya yeninden, ya yakasından çıkar!

                 *Kötünün kendi belası kendine yeter.

                *KÖTÜ GİDİP DEYERİNE İYİ GELMEZ.

                 *Köylü misafiri kabul etmeyiz demez, konacak konak yoktur der.

                 *Kul azmayınca Hak yazmaz.

                  *Kul çalışır Allah verir.

                  *KÖTÜ SÖZ İNSANI DİNİNDEN ÇIKARIR, TATLI SÖZ YILANI DELİĞİNDEN.

                  *Kul hatasız, hata tövbesiz olmaz!

                    *Kul ile Allah arasına girilmez.

                    *Kul, kullanan bir gözünü kör, bir kulağını sağır etmeli!

                    *KÖTÜLÜK HER KİŞİNİN KARI, İYİLİK ER KİŞİNİN KARIDIR.

                    *Kul kullukta gerek

                   *Kul kulun rızkına sebep olur.

                   *Kul sıkılmayınca,  Hızır yetişmez.

                    *KUL AYIPSIZ OLMAZ.

                    *Kul tövbe ile mağfur( günahı bağışlanan) olur.

                    *Kulağı bende aklı başka yerde.

                    *Kulağı delik.

                    *KULDAN HAREKET, MEVLA’DAN BEREKET.

                    *Kulağına kar suyu kaçtı.

                    *Kulağına kurşun akıtmış.

                    *Kulağına küpe oldu.

                    *KULUN DEDİĞİ OLMAZ, ALLAH’IN DEDİĞİ OLUR.

                          *Kulağından o pamuğu çıkar.

                          *Kalağını biraz da arkaya ver.

                          *Kulak asmak.

                          *KUMAR PARASIYLA CAMİ YAPILMAZ!

                          *Kulak çınlamak.

                          *Kulak dolgunluğu.

                          *Kulak kabartmak.

                          *KUMARBAZIN İKİ YAKASI BİR ARAYA GELMEZ.

                          *Kulak misafiri oldu.

                          *Kulak vermek.

                          *Kulunum demekle kul olmaz kişi.

                          *KUMARBAZIN SERMAYESİ KÜFÜRDÜR.

                          *Kumpas kurmak.

                          *Kurbağasız göl olmaz.

                          *Kurban kavurması ile arak içilmez.

                          *KURBAĞAYA: “EVİN YIKILSIN” DEMİŞLER, “GÖLÜN BU TAŞI OLMAZSA ÖBÜR TAŞI OLSUN” DEMİŞ.

                          *Kurban kemiğiyle köpek tavlanmaz. Kurbanlık koyun gibi bel bel bakar.

                          *Kurcalama sivilceyi, çıban edersin!

                           *Kurda “Ensen neden kalındır?” demişler, “kendi işimi kendim görürüm” demiş.

                            *KURDU BASMAĞA, KURTTAN AZGIN KÖPEK GEREK.

                            *Kurdu gören bağırır, görmeyen daha çok bağırır.

                            *Kurdu koyunla barıştırır.

                            *Kurdu kurt ile avlamalıdır.

                              KAYNAK: Türk Atasözleri ve Deyimleri 2, Milli Kütüphane Başkanlığı