*Kışın geleceğini, yazdan düşünmek gerek.
*Kışın ekmeksiz, yazın gömleksiz yola çıkma.
*Kışın ocak başı, yazın dağlar başı.
*KIYMETTEN DÜŞMEK İSTEMEZSEN, KİMSEYİ KIYMETTEN DÜŞÜRME.
*Kışın ziyafeti ateştir.
*Kışkırtma deliyi.
*Kıştan sonra bahar olur.
*KIZ ALAN GÖZLE BAKMASIN, KULAK İLE İŞİTSİN.
*Kıtlıkta satıcıya, bollukta alıcıya Allah kuvvet versin.
*Kızı ata bindirmişler “Ya nasip” demiş.
*Kız pazarda satılmaz, oğlan atılmaz, çekeceksin.
*KIZ ANASINDAN GÖRMEYİNCE, SOFRAYI KALDIRMAZ.
*Kızı olan tez kocar.
*Kızım sana mı inanayım, gözüm sana mı?
*Kızım sana söylüyorum, gelinim sen anla.
*KIZ KENDİ HAVASINA BIRAKILIRSA YA DAVULCUYA VARIR, YA ZURNACIYA.
*Kızı kim severse güveyin odur, oğlun kimi severse gelinin odur.
*Kızın uzun saçlısı, tarlanın ufak taşlısı.
*Kızın onbeşe geldikte, kendin koca ara.
*KIZINI DÖVMEYEN, DİZİNİ DÖVER.
*Kilimini cehenneme yaydı.
*Kilit dost içindir, düşman için değil.
*Kim der ki, yoğurdum ekşi.
*KİBRİN HASMI ALLAH’TIR.
*Kim evvel davranırsa, parsayı o toplar.
*Kim kime, dum duma.
*Kim vurduya gitti.
*KİMİ İNCİ AYIKLAR, KİMİ BİR LOKMA EKMEK SAYIKLAR.
*Kime tavşan yarar, kime kurt.
*Kimi ağlar kimi güler, bu dünya böyle kurulmuş.
*Kimi nalına vurur, kimi mıhına.
*KİMİ İSTEMEZSEN AYAK UCUNA, O GEÇER BAŞ UCUNA.
*Kimi yağından yiyemez, kimi yavanından.
*Kimine hay hay, kimine vay vay.
*Kimine sivrisinek saz, kimine davul zurna az.
*KİMİN ARABASINA BİNERSE, ONUN TÜRKÜSÜNÜ ÇAĞIRIR.
*Kimse aşım tuzludur demez.
*Kimse ayranım ekşi demez.
*Kimse kabahati üstüne almaz.
*KİMSENİN AYIBINI SÖYLEME, YERİN KULAĞI VAR.
*Kimse kimsenin halini bilmez.
*Kimse kimsenin çukurunu doldurmaz.
*Kimsenin ahı yerde kalmaz.
*KİMSENİN KISMETİNİ KİMSE YİYEMEZ.
*Kimseyi kendine düşman etme.
*Kimseyi söyletmeden asmazlar.
*Kir kiri yıkar.
*KİRAZ, GÜZELLİĞİNE GÜVENDİĞİ İÇİN KURTLANIR.
*Kiranın yarısı keresteci ile dülgere gider.
*Kirli çamaşırları meydana çıktı.
*Kirpiyi bile sahan sesi oynatır.
*Kişi arkadaşından azar.
*KİŞİ ACIKMAYINCA AÇ HALİN BİLMEZ.
*Kişi bilmediğine düşman kesilir.
*Kişi bilmediğini öğrenmeli.
*Kişi biraz da kulağını arkasına vermeli.
*KİŞİ, BİLMEDİĞİNİ AYAĞININ ALTINA ALSA, BAŞI GÖĞE ERER.
*Kişi düştüğü yerden kalkar.
*Kişi doğduğu yerde değildir, doyduğu yerdedir.
*Kişi ektiğini biçer.
*KİŞİ KAZDIĞI KUYUYA KENDİ DÜŞER.
*Kişi haddini bilmek gerektir.
*Kişi kendi ayıbını bilmez.
*Kişi kendi ayıbını bilmez, elin ayıbını söyler.
*KİŞİ ETTİĞİNİ BULUR, KİMİ TEZ, KİMİ GEÇ.
KAYNAK: Türk Atasözleri ve Deyimleri 2, Milli Kütüphane Başkanlığı
