*İstek olmadıkça, taamın tadı olmaz.
*İstemem diyenden korkmalı.
*İstemem yan cebime koy.
*İSTEDİĞİNİ SÖYLEYEN, İSTEMEDİĞİNİ İŞİTİR.
*İstenmeyen aş, ya karın ağrıtır ya baş.
*İstersen şahit ol, borcun yoksa kefil ol.
*İsteyenin bir yüzü kara, vermeyenin iki yüzü.
*İSTENİLEN YERE GİT AR EYLEME, İSTENİLMEYEN YERE GİDİP DAR EYLEME.
*İsteyenin kuluyum, istemeyenin sultanı.
*İş amana binince kavga uzamaz.
*İş anlatılıncaya kadar baş elden gider.
*İŞ ANLAYANDA DEĞİL, BAŞARANDA DERLER.
*İş ayağa düştü.
*İş başa düştü.
*İş başarana baş vurulur.
*İŞ BİLENİN, KILIÇ KUŞANANIN.
*İş başaranındır.
*İş düzelir ömür azalır, sac düzelir hamur azalır.
*İş çığırından çıktı.
*İŞ ÇOĞALTMAK, İŞ BİLMEMEKTEN İLERİ GELİR.
*İş bitirenin işli biter.
*İş bitti kavga savuldu.
*İş işi açar.
*İŞ, ELBİRLİĞİYLE OLUR BİTER.
*İş işten geçti.
*İş itikata bağlıdır.
*İş, olacağına varır.
*İŞ İŞİN AYNASIDIR.
*İşe şeytan karıştı.
*İşi Arap saçına döndü.
*İşi çocuk oyuncağına çevirdi.
*İŞİ, ERBABINA İŞLETMELİ.
*İşi, sırma gümüşü gibi temiz.
*İşi yüzüne gözüne bulaştırır.
*İşe parmak soktu.
*İŞİ OLMAYANIN AŞI OLMAZ.
*İşin encamını düşünmeyen, çaresiz kalır.
*İşin gelişi.
*İşin gelişi, ayak atışından belli.
*İŞİN BİLEN, EŞİN BİLEN, AŞIN BİLEN FAKİR OLMAZ.
*İşin içinde bir bit yeniği var.
*İşin iyisi altı ayda çıkar.
*İşin kolayını bilir.
*İŞİN SONUNA BAK.
*İşin yoksa bekle.
*İşin yoksa evine direk vur.
*İşinin celladıdır.
*İŞİNİ KIŞ TUT DA YAZ ÇIKARSA BAHTINA.
*İşitilmemiş haber yoktur cihanda.
*İşkilli Pazar, mideyi bozar.
*İşleyen anahtar ışıldar.
*İŞİTMEK GÖRMEK GİBİ DEĞİLDİR.
*İşleyen demir ışıldar.
*İştah dediğin dil altındadır.
*İşte at, işte meydan.
*İŞKEMBEDEN ATMA.
*İşte kılıç, işte meydan.
*İt, demirci dükkanından ne alır.
*İşsizlik güçlerin babasıdır.
*İŞTEN ARTMAZ, DİŞTEN ARTAR.
*İt ekmekten kaçmaz.
*İt it ile dalaştı.
*İt ite, it de kuyruğuna buyurmuş.
*İT İLE ÇUVALA GİRİLMEZ, KEDİ İLE KİLERE.
*İt itin ayağına basmaz.
*İt kadar itibarı yok.
*İt kuyruğu gibi doğrulmaz.
*İT İTİ BULUR.
*İt sahibini tanır.
*İt sürüsü.
*İt ürüdüğü zaman anası gibi ürür.
*İT İTİ YEMEZ.
KAYNAK: Türk Atasözleri ve Deyimleri 2, Milli Kütüphane Başkanlığı
