*Ağacın yapraklısı, yaprağın meyvelisi.
*Ağacın yemişini ye, kabuğunu soyma.
*Ağaçtan maşa, abdaldan paşa olmaz.
*AĞLATAN, GÜLMEZ
*Ağırlanacak misafir, yüzünden belli olur.
*Ağlama ölü için, ağla deli için.
*AH YERDE KALMAZ.
*Ağlamakla yar ele girmez.
*Ağlamayan çocuğa meme vermezler.
*Ağlayanın bir derdi var, gülenin beş.
*Ağrısız baş, mezarda olur.
*Ağzında bakla ıslanmaz.
*AĞZINDAN ÇIKANI, KULAĞI İŞİTMEZ.
*Ağzını hayra aç.
*Ağzının suyu aktı.
*AĞZIYLA KUŞ TUTSA YİNE YARANAMAZ.
*Ahlatın iyisini ayılar yer.
*Ahmak Ahmağı bulur.
*Ahmak gelin, yengeyi halayığı sanır.
*AHMAĞA YÜZ, ABDALA SÖZ VERMEYE GELMEZ.
*Ahmak misafir, ev sahibini ağırlar.
*Ahmak toplamış, akıllı yemiş.
*AHMAK OLANA SÖZ ANLATMAKTAN İSE, DAĞDA DOMUZ GÜTMEK YEĞDİR.
*Ak akça kara gün içindir.
*Ak don kara don, geçit başında belli olur.
*Ak esvap leke tutmaz.
*Ak gün ağartır, kara gün karatır.
*Akacak kan damarda durmaz.
*Akar su murdar olmaz.
*AKAR SU PİSLİK TUTMAZ.
*Akar suya dayanma, el oğluna inanma.
*Akara kokara bakma, çuvala girene bak.
*Akçenin gittiğine bakma, işin bittiğine bak.
*AKIL OLMAYINCA BAŞTA, NE KURUDA BİTER, NE YAŞTA.
*Akıl yaşta değil, baştadır.
*Akılları pazara çıkarmışlar, herkes yine kendi aklını beğenmiş almış.
*AKIL, TECRÜBE İLE KEMAL BULUR.
*Akıllı babanın, akılsız evladı.
*Akıllı edebi edepsizden öğrenir.
*AKIL VEZİRDİR, GÖNÜL PADİŞAH.
*Akıllı hırsız, şaşkın ev sahibini bastırır.
*Akıllı neyler balı, akılsız neyler malı.
*Akın adı, karanın tadı.
*Akıntıya kürek çeker.
*AKİL, BİR KERE ALDANIR.
*Akil isen açma sırrını dostuna, dostunun dostu vardır, o da söyler dostuna.
*AKİLE BEN YAKIŞMAZ.
*Akla geleni işleme, her ağacı taşlama.
*Akla gelmeyen başa gelir.
*Aklı başında olan, kuru kavgaya düşmez.
*AKLINLA GÖR, KALBİNLE İŞİT.
*Aklı başından bir karış yukarı.
*Aklı olan, olur olmaz işe karışmaz.
*Aklın haricinde iş tutma.
*AKLINA GELENİ İŞLEME, HER AĞACI TAŞLAMA.
*Akl-i rahmani var, akl-i şeytani var.
*Akrep etmez akrabanın akrabaya ettiğini.
*AKREP ETMEZ AKRABANIN AKRABAYA ETTİĞİN. AKRABANIN AKRABAYA KİMSE BİLMEZ NETTİĞİN.
*Akşam yalan söyleyenin, sabah yüzü kara çıkar.
*Akşamdan sonra kapını kapa.
*Akşamın hayrından sabahın şerri.
*ALACAĞINA ŞAHİN, VERECEĞİNE KARGA,
*Akşamın işini sabaha koma.
*Al elmaya taş atan çok olur.
*ALÇACIK DAĞLARI SEN Mİ YARATTIN?
*Al giyen aldanmaz.
*Al malın iyisini, çekme kaygusunu.
*ALACAĞIN OLSUN, VERECEĞİN OLMASIN.
*Alçacık dağlara kar yağsa kış değil mi, kişi kendi halini bilse hoş değil mi?
*Alçak eşeğe kim olsa biner.
KAYNAK: Türk Atasözleri ve Deyimleri 1, Milli Kütüphane Başkanlığı
