*Hata edene doğru yolu göster! Hor görme, tevbe edeni bağışla. Kötülerinde iyiler yanında bir yeri vardır. Hatanın ne olduğunu öğrenirlerse yapmazlar.

                     *CEMİYET İÇİNDE SEVGİ TOPLAYANLAR, AHLAK SAHİBİ KİMSELERDİR. HUYSUZ VE GEÇİMSİZ OLANLAR SEVİLMEZLER.

                     *Seni yüzüne karşı öven, yokluğunda da kötüler. Onunla az sohbet et, sırlarını açma! Bu gibilerin yapacağı fenalık kolay önlenmez.

                     *ADALET BİRLEŞTİRİR, ZULÜM DAĞITIR.

                     *İnsan kalbi, iyilik edeni sever. Kötülük yapandan hoşlanmaz. İyilik et ki, sevgi olsun. Kötülük yaparsan, kin peyda olur, hoşnutsuzluk zuhur eder.

                     *KALPLER ADALET İSTER. ADİL SULTAN ETRAFINDA TOPLANIRLAR. ZULME BAŞLADI MI DAĞILIRLAR.

                     *İleri görüşlü ol! Müsamahakar ol! Herkes senden hoşlanır, seni severler. Dar zihniyetli kişiler dost kaçırırlar.

                     *KİBİR DÜŞÜRÜR, TEVAZU YÜKSELTİR. Cömert insan ölse de şerefi yaşar. Cimri sağlığında da ölüdür, sessiz, şerefsiz yaşar. Derbederlik doğruluk getirmez. Hayatta muvaffakiyetin sırrı intizamdır, üstün karakterdir.

                    *Terbiye, görgü ile olur. Görgüsüz, tecrübesiz terbiye neticesizdir.

                    *HER İŞTE, DOĞRULUK LAZIMDIR. BİR GÜN GELİR YALANIN IŞIĞI SÖNER.

                    *Akıl ve izan sahibi olan kimse yolunu şaşırmaz.

                    *İnsanlara karşı güzel, iyi davranmak icap ed er. Bu da güzel huyla olur. Güzel huy, Allah’a, peygambere imanla olur.

                    *Geçmişteki büyük alimler şu dört nokta üzerinde durmuşlar ve uyulmasını tavsiye etmişlerdir:

                       1-Mideni fazla yoracak kadar yemek yeme.

                       2-Sana dünya ve ahrette faydası olmayacak işi yapma.

                       3-Kadına aldanma.

                       4-Çok ta olsa, dünya malına güvenme.

                  *Kötülüğü sevme!. Yapsan da sevme!.. Sevmeden kötülüğe düşen bir gün çıkar. Gün olur ki, kurtulur. Severek, hoşuna gide gide, keyf ede ede yapan kurtulmaz, battıkça batar.

                 *İnsanların bazısında para, ev, evlat gibi hoşa giden şeyler vardır. Bazısında da zevk, duygu, bilgi, fazilet vardır.  Bunlar elbet, insanın seveceği, hoşlanacağı şeylerdir. İşte burada, ahlakın kemali kendini gösterir. Eğer olgunsa, bunların nasıl elde edileceğini öğrenir, gayret eder, emeğiyle elde eder.  Başkasının elindekine göz dikmez. “Onlardan gitsin, bana gelsin” demez.

                *Evvelden işin sonunu düşünmek lazım. Ona göre tedbir almak gerek… Tedbirsizi elem bekler. Yaptığı işleri felaket takip eder.

                *İnsan daima azimli, kararlı olmalı, yerinde iş yapmalı.. Aksi halde kuvvetini boşa harcar. Herkes cehaletine, bilgisizliğine hüküm verir. Düşmanı küçük görüp tedbir almazsa, başını feda eder. Tedbirsiz er, cezasını canı ile öder.

                *Saltanat önünden kaçma!  Bu kaçış ölüm getirir. Dur ve hakkını savun!

               *Sakın cahile, bilgisize akıl sorma. Eğer sorarsan sana ölümü seçer, felaket yolunu gösterir.

               *CANI GÖNÜLDEN ALLAH’A BAĞLI OLANLAR, DOĞRU YOLU BULMUŞLARDIR.

               *Lüzumsuz sözden kaçınan selamete erer.

              *Gönlünü dünyaya kaptırmışlardan ayrı kalan, rahat eder, kurtulur.

               KAYNAK: Ö.Tandoğan arşivi, yazarını tespit edemediğimiz kitapçıktan