| Ya da...
Kendine yakın olan
Kalbine yakın olur…
...
Kalbimizden uzak kaldığımızda olanlar olur…
O anlar zindanımızdır…
En koyu karanlığımızdır...
Gözün, gönlün aydınlığı kalb iledir...
Kalbimizin sevinçli halleri, kışı yazı çevirir...
Kalbimizi korumanın da yolları vardır…
Dilden, gözden, niyetten daha birçok duygudan geçer bu…
Duyu organlarımız, kalbimizin elçileridir...
Elçilerin getirdiği dış dünyadan haberler ne kadar temiz ise, kalbimiz de o kadar temizdir…
O kadar güçlüdür...
Gözümüzü korumak, dilimizi boş sözden muhafaza etmek en başta gelir…
Ve bu çok önemlidir...
Gündüz yaşadığımız her hadisenin faturası, akşam olduğunda kalbe kesilir…
Kalbimiz yırtınır, dövünür, üzülür…
Ah der, of der, inler…
Yaşananlara lakayt kalamaz...
...
Kalb bu, emme basma tulumba gibi hayatımıza devamlı bir şeyler taşır...
Güzelse yaşananlar sevinir…
Gözden muhabbet yaşları dökülür…
Zıttı ise, kalbimiz kederlenir, üzülür...
Bu kadar hüzne dayanamaz kalbimiz…
Sonunda sükûnetini yitirir, çizgisini kaybeder…
Rotasından çıkar…
İşte asıl felaket o vakit başlar...
Doksanı kaybeden yüze acımaz, derler ya...
İşi sefahate çevirir, derbederliğe vurur…
Bu kadar kayıplar kalb için dayanılmaz olur...
Sonunda kalbimiz safiliğini yitirir, takati tükenir…
Kalbimiz yenik düşer...
Ve günahlar ardı ardına işlenmeye başlar…
Oysa bir tövbeyle, yeni bir sayfa açmak mümkündür her zaman..
Tövbeler güneş gibidir gecede bile doğar…
Kalbimizin gecesini aydınlatır her tövbe...
Bakmayın, aldanmayın şeytanın hilesine…
Şeytan sağdan yaklaşıp, senden adam olmaz der…
Sen iflah olmazsın der…
Çaresiz vaziyette bırakır bizi...
Kıskıvrak yakalar kalbimizi…
...
Sakın unutmayın, kalbimiz en güçlü yanımızdır...
Onun takviye etmek gerekir…
Manevi gıdasını vermek gerekir…
Yoksa olanlar olur...
Evet…
Kalbimiz günahla kirlenir…
Ama…
Tövbeyle temizlenir...
Gözler, kulaklar ne duyduysa hepsi taşıdıklarını kalbe getirilir…
Elçiler ne getirdiyse kalbe onlar girer…
Kalbde onlar birikir…
O kadar kire tahammül edemez kalbimiz…
Bitti zanneder, önü alınmaz daha büyük yanlışlara, günahlara girer…
Oysa hiçbir şey bitmemiştir…
Tövbe kapısı açıktır, kapanmamıştır…
Bilmeli, inanmalı buna insan…
Yoksa milyonları yoldan çıkaran ve sonra da ümitsizliğe atan şeytan...
Oyununu bir kere de sana karşı oynar, son kozunu sana karşı kullanır…
...
Oysa hiçbir şey bitmemiştir…
Rabb'inin katında kredisi yüksektir insanın...
İşte ona çıkış yolunu yine Rabbi gösterir…
Çek bir "Eûzubillahimineşşeytanircim” Söyle kurtul…
Günahları affeden, tövbeleri kabul eden Rabbin senin de duanı geri çevirmeyecektir…
Vaadi var, sözü var, ne olur buna sen de inan...
...
Kalbimize dönelim...
Onu elden geçirelim…
Onu rektefe edelim...
Onaralım, bakıma alalım...
Zaten ses veriyor...
Onar beni, tedavi et, iyileştir diyor…
Gıcırdayan kapılar yağlanmak ister…
Paslanan kalpler temizlenmek ister…
Kalbimiz, güzel sözler ve dualarla arınmak ister...
Kalbimiz, Rabbimizle olmak ister…
Yeter yaratılanlar ile oyalanmak...
Bu kalb, bu kadarına dayanmaz...
Her terazinin bir gücü var…
Kalbimiz bu kadar yükü kaldırmaz...
Bakıma alalım; zikirle, tefekkürle yarasını onaralım...
İstediği gıdayı verelim...
Duygularımız ne isterse istesin, kalbimiz Onu istiyor...
Her şeyi Yaradanı istiyor…
Kalbimiz Onu istiyor…
Kalbimiz, Rabbimizi istiyor…
Zaten Yaradan böyle diyor…
Kalbin tatmini benimledir diyor…
Kalbimiz Allah diyor…
Onu arıyor, Onu istiyor…
Rabbimizi anmakla ve hatırlamakla tatmin olur, huzur bulur…
...
Manaya önem verenler kalbin bu sesine kulak verirler…
Ve kalbe yönelirler…
Son söz:
Kalbine yakın olan,
kendine yakın olur…
Kendine yakın olan,
kalbine yakın olur…
İstemek ve seçmek elimizde...
Hayırlı olanı dileyelim, hayırlı olanı isteyelim inşaallah…
Ey Rabb'imiz, Sana emanet kalbimiz...
Esselatü vesselam aleyke Ya Rasulallah…
………………….. GÖNÜL ZENGİN OLUNCA |
| | | Rasûlullah (sallallahu aleyhi vesellem) Efendimiz, bir gün ashâbı ile sohbet ederken, onlara kul hakkı hususunda gösterilmesi gereken titizlikle alâkalı, Benî İsrâîl’insâlihlerinden iki kişi arasında cereyân eden şöyle bir vak’a nakletmişlerdir: “Sizden önce yaşayanlardan bir kişi, bir kimseden akar (gelir getiren mülk) satın aldı. Bu akarı satın alan kimse, orada, toprağa gömülü bir vaziyette, içinde altın bulunan bir küp buldu. Toprağı kendisine satan kimseye gelerek: «–Altınını al! Ben senden toprak satın aldım, altını satın almadım!» deyince (arsayı) satan kimse: «–Ben sana arâzîyi içinde bulunan her şeyiyle birlikte sattım!» dedi. (Kul hakkı ve helâl lokma husûsundatakvâ sahibi olan bu iki kişi, aralarında anlaşamayınca bir hâkime mürâcaat ettiler. Hâkim, onları gıpta ve hayranlıkla dinledikten sonra:) «–Sizin çocuklarınız var mı?» dedi. Onlardan biri, oğlunun; diğeri de, kızının olduğunu söyledi. (Bunun üzerine) hâkim: «–Oğlunuzla kızınızı evlendirin! Bu paradan ikisi için harcayın ve tasaddukta bulunun!» dedi.” (Buhârî, Enbiyâ, 54; Müslim, Akdiye, 21; İbn-i Mâce, Lukata, 4) ... Kıs(s)adan hissemize düşen: Az yaşa çok yaşa, akıbet gelecek başa… Mühim olan o gün gelmeden bu günden hazırlıklı olmamız... İşte İslâm’ın mü’min gönüllere yerleştirmek istediği gönül hassâsiyeti bu…
Bir müddet sonra bırakılıp gidilecek ve zerrelerine kadar hesabı verilecek olan fânînîmetler yüzünden ebedî hayatını tehlikeye atmama firâsetinin canlı bir misâli…
Günümüzün materyalist ve menfaatperest zihniyetinin asla varamayacağı bir gönül olgunluğu…
Hangi sahaya göz atsak, Yaradanımız bir çıkış yolu gösteriyor görmek isteyene, yol arayıp çıkmak isteyene...
...
| Rabbimiz şöyle buyuruyor: “Ey îmân edenler! Karşılıklı rızâya dayanan ticâret hâli müstesnâ, mallarınızı bâtıl (haksız ve haram yollar) ile aranızda yemeyin…” (Nisâ, 29) | | | | Rasûlullah (sallallahu aleyhi vesellem) buyurdular: “Ey insanlar! Kimin üzerine geçmiş bir hak varsa onu hemen ödesin, dünyada rezil rüsvâ olurum diye düşünmesin! İyi biliniz ki, dünya rüsvâlığı, âhirettekinin yanında pek hafif kalır.”(İbn-i Esîr, el-Kâmil, II, 319)
...
Yarab kul hakkı konusunda kalbimize ve tüm duygularımıza uyanık bir şuur hali nasip eyle...
Kişilerle olan münasebet ve davranışlarımıza ruh inceliği, dikkat ve hassasiyet ihsan eyle… Âmin…
| |
| | | |
