Her 27 Mayıs’ta, hiç ama hiç unutamayacağım, nice insanın gözyaşlarını ılgıt ılgıt içine akıttığı o fotoğraf gelir gözümün önüne…
Rahmetli babamın vefatından sonra cüzdanında para yerine; kendini idam sehpasına gönderenlerin lanetlenip unutulduğu, o çok şey ifade eden merhum Adnan Menderes’in idam sehpasındaki hüzünlü ve son bakışını gösterir fotoğrafı bulmuştum…
Onlara o gün bugündür “demokrasi” bir yana “Ezan şehidi” deniliyor…
Aynı duyguların paylaşıldığı bir yeni ölüm yıldönümünde, halkın oylarıyla seçip görevlendirdiği, ancak darbeyle iş başından edilen; daha sonraları bunu alışkanlık haline getiren darbecilerin adı-sanı unutulmuşken ya da asla ve kat’a hayırla yad edilmezken; o üç değerli ve saygın demokrasi şehidi hep dualarla ve gözyaşlarıyla anılır ve de yaşatılır sinelerde… 
Rahmetli Adnan Menderes’i, ülkenin gelmiş geçmiş en donanımlı Dışişleri Bakanı Fatin Rüştü Zorlu ile o nazik maliye bakanı Hasan Polatkan’ı bu millet, unutmak bir yana adeta yüreğine gömdü…
Mevla’nın uçak kazasından mucizevi bir şekilde kurtarıp halkına bağışladığı bir ömre dar ağacında son verenler ve aynı yolu takip edenlerin hem dünyada hem ahirette işlerinin kolay olmadığını söylemek, sanırım hiç de zor olmaz…
Vefatlarının yıl dönümünde onları bir kez daha rahmetle anıyor, yaşayan akrabalarına ve ona gönül vermiş yurttaşlarımıza sabır ve başsağlığı dileğiyle “Peygamber çiçekleri” gönderiyoruz Bizim Bahçe’den…